Patron szkoły

Maria Skłodowska-Curie

Patronka  II Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku od 1977 roku.

Wybitna fizyczka i chemiczka polska, żyjąca i pracująca we Francji, pierwsza kobieta będąca profesorem Sorbony, współtwórczyni nauki o promieniotwórczości, autorka pionierskich prac z fizyki i chemii jądrowej, żona Piotra Curie. Po ukończeniu pensji w Warszawie naukę kontynuowała początkowo na nielegalnym Uniwersytecie Latającym, a następnie korzystając z pracowni Muzeum Przemysłu i Rolnictwa. W 1891 r. Wyjechała do Francji i studiowała na Sorbonie, gdzie od 1904. kierowała laboratorium i od 1906 (po śmierci męża) katedrą promieniotwórczości. Zorganizowała Instytut Radowy w Paryżu, przyczyniła się też do powstania, otwartej w 1912 r., Pracowni Radiologicznej Warszawskiego Towarzystwa Naukowego, a później w 1932 r.Instytutu Radowego w Warszawie. Kontynuowała badania A.H.Becquerela nad promieniowaniem emitowanym przez sole uranu. W wyniku tych prac wysunęła pogląd o atomowym charakterze promieniotwórczości (O promieniowaniu wysyłanym związki uranu i toru 1896). Podczas systematycznych badań promieniotwórczych minerałów zawierających uran i tor stwierdziła, że niektóre z nich wykazują większą aktywność promieniotwórczą, niżby to wynikało z zawartości w nich uranu i toru, wyraziła przypuszczenia, że minerały te zawierają silniejsze od dotychczas znanych pierwiastki promieniotwórcze. Dalsze badania doprowadziły do odkrycia w 1898 r., wspólnie z Piotrem Curie, polonu i radu, za które to prace małżonkowie Curie ( wraz z Becquerelem) otrzymali w 1903r. Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. Następnie Skłodowska-Curie wyodrębniła rad. W 1911r. otrzymała po raz drugi Nagrodę Nobla, tym razem w dziedzinie chemii, za pracę nad chemicznymi i fizycznymi właściwościami polonu i radu oraz za prace dotyczące metod wyodrębniania, oczyszczania i pomiaru aktywności pierwiastków promieniotwórczych. W 1995 r. prochy Marii Skłodowskiej-Curie i jej męża spoczęły w paryskim Panteonie.